Triëst biedt veel plaatsen om te bezoeken en routes om de verschillende aspecten van de stad te ontdekken, interessant voor zowel toeristen als inwoners van Triëst.
Van de architecturale routes in de straten van het centrum, tot die gewijd aan gebedshuizen, van de Opicina Tram tot de naturalistische routes op de Karst, tot de paden ondergedompeld in de natuur. Naast de majesteit en schoonheid van Piazza Unità d'Italia, biedt het historische rijkdom op de San Giulio-heuvel en een prachtig uitzicht op zee vanaf de nabijgelegen heuvels.
In de namen die dit grote plein door de eeuwen heen heeft gehad, kunnen we de bewogen geschiedenis van Triëst lezen, een grensgebied dat altijd is betwist. Geboren als het Sint-Pietersplein vanwege de aanwezigheid van een kleine kerk, werd het later Piazza Grande en, in 1918, Piazza Unità. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog en de terugkeer naar Italië van het" Vrije Gebied van Triëst", kreeg het de definitieve naam Piazza Unità d'Italia.
Volg elkaar van links naar rechts Palazzo della Lieutenenza Oostenrijkse, zetel van de prefectuur, Palazzo Stratti, met de beroemde Caffè degli Specchi, Palazzo Model, zetel van het stadhuis, Palazzo Pitteri(de oudste op het plein) het hotel in Palazzo Vanoli, en het Paleis van de Regio.
Op het plein staat de Fontein van de Vier Continenten, gebouwd tussen 1751 en 1754. De figuren zijn een allegorie van de vier continenten die toen bekend waren: Europa, Azië, Afrika en Amerika.
Voor het plein ligt de Molo Audace, die zijn naam ontleent aan de torpedobootjager Audace, het eerste Italiaanse schip dat de haven binnenkwam aan het einde van de Eerste Wereldoorlog, toen Triëst in feite werd geannexeerd aan het Koninkrijk Italië. De bronzen windroos op de pier werd verkregen door het brons te gieten dat was verkregen van een vijandelijk schip dat door de Italiaanse marine tot zinken was gebracht.
Borgo Teresiano ontleent zijn naam aan Maria Teresa, de eerste keizerin van Oostenrijk, die halverwege de 18e eeuw besloot een hele wijk te bouwen door de zoutpannen te begraven. Het is gelegen tussen het treinstation en Piazza Unità d'Italia.
Het Canal Grande werd gebouwd in het centrum van het dorp, waardoor goederen rechtstreeks van de zee naar de stad konden worden gebracht. De beste manier om het kanaal te zien is vanaf de Ponte Rosso, die het doorkruist. Het panorama wordt omlijst door de grootste kerk in Triëst, Sant'Antonio Nuovo, die uitkijkt op het gelijknamige plein aan het einde van het kanaal. Aan de andere kant zijn de Servisch-orthodoxe tempel van San Spiridione en de Piazza del Ponterosso, grenzend aan de Ponte Rosso en waarop de gelijknamige fontein ligt, meer afgelegen.
De kathedraal van San Giusto is het belangrijkste katholieke religieuze gebouw in Triëst en staat op de top van de gelijknamige heuvel met uitzicht op de stad, de Colle di San Giusto. Het huidige uiterlijk van de kathedraal komt voort uit de eenwording van de twee reeds bestaande kerken: de kerk van Santa Maria en de kerk gewijd aan de martelaar San Giusto, patroonheilige van de stad Triëst. Het interieur biedt interessante sporen van mozaïekvloeren uit de 5e eeuw voor de pastorie, terwijl de apsis is versierd met moderne mozaïeken. De fresco's, die het leven van de heilige uitbeelden, dateren uit de 13e eeuw.
In de buurt van de kathedraal bevindt zich het kasteel van San Giusto, een oud fort uit de vijftiende eeuw dat nu een museum van wapens en monumenten uit de Romeinse tijd herbergt. Gewild door de keizers van Oostenrijk, werd het gebouwd in opeenvolgende fasen van 1468 tot 1636, waardoor het het huidige uiterlijk kreeg van een driehoekig fort uitgerust met bastions aan de top.
Op deze heuvel bevinden zich ook monumenten uit de Romeinse tijd van de oude stad Tergeste, die een beschrijving in een nieuwe paragraaf verdienen.
De Colle di San Giusto biedt andere bezienswaardigheden. Hier zijn in feite de overblijfselen van de oude Romeinse stad Tergeste. We hebben bewijs hiervan uit de oude zuilen van Triëst, in de directe omgeving van het kasteel, en uit de lapidarium, in de kelder van het Lalio-bastion van het kasteel.
Niet ver weg(maar in verschillende richtingen) vinden we het Romeinse theater en de Arco di Riccardo, beide daterend uit de 1e eeuw voor Christus
De Victory Lighthouse is een vuurtoren gebouwd tussen 1923 en 1927, 68 meter hoog, gewijd aan de gevallenen op zee tijdens de Eerste Wereldoorlog. Gelegen op de heuvel van Gretta, een wijk ten noorden van het stadscentrum, is het van verre zichtbaar en biedt het een spectaculair uitzicht op de zee en Triëst.
Bovenaan de vuurtorenlantaarn staat de gevleugelde Nike, een personage uit de Griekse mythologie dat de overwinning symboliseert, terwijl aan de voet van de zuil een standbeeld van een zeeman staat. Tot slot, iets verderop ligt het anker van de torpedobootjager Audace.
De rijstmolen van San Sabba was van 1913 tot 1943 een fabriek voor het pellen van rijst, toen het door de nazi's werd omgevormd tot een concentratiekamp. Meer dan 3.500 mensen werden gedood en ongeveer 8.000 werden gedeporteerd naar andere concentratiekampen. Deze plaats is nu een museum van herinnering geworden, waarvan de secties herinneren aan zijn vreselijke functie.
Miramare Castle is een prachtig kasteel, met uitzicht op de zee, op het puntje van een voorgebergte dat de Golf van Triëst omarmt, ongeveer 8 km van het historische centrum. Het kasteel dateert uit het midden van de 19e eeuw en is omgeven door een park. In het kasteel, dat nu als museum wordt gebruikt, kunt u de kamers van Maximiliaan van Habsburg en zijn vrouw bewonderen, de gastenkamers met originele meubels uit het midden van de 19e eeuw en de troonzaal.
Al meer dan honderd jaar verbindt de Opicina-tram het centrum van Triëst met Opicina, op de hoogten van de Karst, tot een hoogte van 348 meter. De reis van iets meer dan 5 km biedt verschillende panoramische punten tussen de zee en de natuur, waardoor het een toeristische attractie is geworden.
De halte Obelisk wordt aanbevolen voor diegenen die willen wandelen langs de Strada Napoleonica(of Strada Vicentina), een panoramische route van 5 km, die leidt naar de stad Prosecco(beroemd vanwege de naam van de beroemde wijn). Als alternatief voor de tram is het mogelijk om vanuit de wijk Gretta een paar kilometer te reizen om de Strada Napoleonica te bereiken.
De Grotta Gigante is een miljoen jaar oude karstgrot met de grootste natuurlijke hal ter wereld, op een diepte van ongeveer 80 meter. Tijdens het bezoek loop je een uur lang 850 meter. Het ligt op ongeveer 1 km van Opicina en op 10 km van Triëst.