Assisi is een belangrijk middeleeuws dorp, beroemd als het centrum van het leven van St. Franciscus, waardoor het een puur religieuze en culturele plaats werd.
Als je door de straten loopt, kun je je het leven voorstellen van de heilige, die miljoenen mensen heeft gefascineerd vanwege zijn charisma, zijn idealen, zijn geloof, zijn toewijding aan de armen en zieken en de talloze mystieke episodes van zijn leven. De grote basiliek van San Francesco, die zijn stoffelijk overschot en de voorwerpen van zijn leven bewaart, is een van de meest bezochte basilieken in Italië.
Ter nagedachtenis aan San Francesco d'Assisi, zal het ook suggestief zijn om de majestueuze basiliek van Santa Maria degli Angeli te bezoeken, die de" Porziuncola" herbergt, een kleine kerk uit de 4e eeuw, gerenoveerd door San Francesco en het eerste religieuze centrum van de Franciscaanse bestellen.
Onder de volgelingen van San Francesco bevond zich Santa Chiara, een ander heilig symbool van de stad, die de orde van de Arme Clarissen stichtte. De basiliek van Santa Chiara, een hoog herkenningspunt van de stad, was aan haar gewijd.
Niet ver van de basiliek van Santa Chiara ligt de kathedraal van San Rufino, een heilige die in de eerste eeuwen na Christus leefde en de eerste bisschop van Assisi was. Dit suggereert hoe oud Assisi is en zelfs in de Romeinse tijd een belangrijk centrum. Getuige hiervan is de Tempel van Minerva, die later in de Middeleeuwen tot kerk werd omgevormd, aan de rand van wat eens het Forum Romanum was.
Een bezoek aan de Rocca di Assisi zal ook interessant zijn, vanuit de enorme ruimte waarvoor het mogelijk is om heel Assisi en zijn omgeving te overzien.
Voordat u het centrum van Assisi binnengaat, is het raadzaam om een belangrijke Franciscaanse plaats te bereiken, ongeveer 4 kilometer verwijderd van het centrum van Assisi: de basiliek van Santa Maria degli Angeli, gebouwd om enkele emblematische plaatsen in het leven van Sint Franciscus op te nemen en te beschermen. Het centrum van Assisi is vanaf de basiliek goed te bereiken via een breed en recht pad, dat bergopwaarts eindigt bij de hooggelegen stad Assisi. Voor degenen die het centrum niet te voet kunnen of willen bereiken, zijn er tal van parkeergarages in de buurt van de stad, zoals die bij het landgoed San Masseo of de kerk van San Damiano.
De eerste stop in de basiliek is de Porziuncola, een kleine kerk gebouwd door St. Franciscus en zijn mede-franciscanen. De naam van de kerk is afgeleid van" Portiuncola", wat letterlijk het kleine stuk land aangeeft waarop het stond. Hier heeft de heilige Franciscus het visioen waarin Jezus hem de aflaat schenkt(bekend als de"Porziuncula-aflaat" of" Assisi-pardon").
Er wordt aangenomen dat de Porziuncola in de 4e eeuw werd gebouwd en vervolgens tussen de 10e en 11e eeuw door de benedictijner monniken werd omgevormd tot de huidige kapel. Na lange tijd verlaten te zijn geweest, werd het tussen 1206 en 1208 door St. Franciscus gerenoveerd en vervolgens door de benedictijnen aan hem geschonken om er het centrum van zijn religieuze orde van te maken. Hoewel het de derde kerk is die door St. Franciscus is verbouwd, maakt dit feit het tot een belangrijk centrum in het leven van de heilige.
In de basiliek bevindt zich ook de Transito, een stenen kamer waarin de ziekenboeg was gevestigd, waar Sint Franciscus de laatste dagen van zijn leven doorbracht en waar hij stierf op de avond van 3 oktober 1226. Een symbolische plek is de Rozentuin, met de rozen waarin Sint Franciscus rolt om te vechten tegen twijfel en verleiding. Volgens het verhaal verliezen de planten die in contact komen met het lichaam van de heilige hun doornen, waardoor de Rosa Canina Assisiensis ontstaat.
De tempel van Minerva, of kerk van Santa Maria Sopra Minerva, bevindt zich op Piazza del Comune, het belangrijkste en centrale plein van de stad, gebouwd op de plaats van het Forum Romanum. Ook de Torre del Popolo, het Palazzo del Capitano del Popolo en het Palazzo dei Priori bevinden zich hier.
De tempel van Minerva werd in de middeleeuwen omgevormd tot een kerk en werd de kerk van Santa Maria Sopra Minerva. De gevel, kenmerkend voor een Romeinse tempel, is perfect bewaard gebleven, met de zes kolommen die direct op de trap rusten en bekroond door een kapiteel in Korinthische stijl. Er wordt aangenomen dat de tempel, gebouwd in de 1e eeuw voor Christus, was gewijd aan Hercules, ook al ontleent het zijn naam aan de ontdekking van een standbeeld van een vrouw.
Nog steeds op Piazza del Comune, direct naast de Tempel van Minerva, valt de Torre del Popolo op, een middeleeuwse toren gebouwd tussen het Palazzo del Capitano del Popolo en de tempel. Voor de toren kun je nog steeds een plaquette van rode steen bewonderen, met de referentiematen van de typische producten van Assisi, zoals in de Middeleeuwen de gewoonte was in de buurt van de markt.
Voor het complex staat het Palazzo dei Priori, de huidige zetel van de gemeente, terwijl in het midden de Fontein van de drie leeuwen staat. Onder het huidige plein kan het oude Forum Romanum worden bezocht, waar u de voetstukken van de tempel, de zetels van de magistraten en een kleine tempel gewijd aan Castor en Pollux kunt bewonderen.
Van een afstand gezien ziet de basiliek van San Francesco d'Assisi eruit als een enkele kerk, maar in werkelijkheid bestaat ze uit twee overlappende kerken, de onderste en bovenste basiliek. De grote toestroom van toeristen heeft geleid tot de creatie van een uniek reisschema voor zijn bezoek.
Gebouwd na de dood van de heilige, werkten tal van belangrijke Italiaanse kunstenaars uit de Middeleeuwen op deze plek, waaronder Cimabue, Giotto, Lorenzetti en Simone Martini. Met name in de bovenkerk zijn er de beroemde fresco's van Giotto die het leven van San Francesco in 28 schilderijen illustreren.
Op de benedenverdieping bevindt zich in plaats daarvan de crypte met het graf van San Francesco. Boven de tombe brandt een lamp met olie die elk jaar door een andere Italiaanse regio wordt aangeboden. Rondom de heilige zijn de graven van zijn Franciscaanse"broers", die vriendschap, geschiedenis en geloof met hem deelden in hun aardse leven. Als laatste stop voordat je vertrekt, is het interessant om de voorwerpen en kleding te zien die door de heilige werden gebruikt.
Santa Chiara, gefascineerd door de prediking van St. Franciscus, vluchtte op 18-jarige leeftijd voor haar rijke familie om zich bij Franciscus en de eerste broeders aan de Porziuncola te voegen. Al snel verhuisde ze naar de kerk van San Domenico waar ze samen met haar zussen Agnese en Beatrice en haar moeder de Orde van de Arme Clarissen stichtte. Hier woonde en stierf hij na 42 jaar.
De basiliek van Santa Chiara werd direct na zijn dood gebouwd, direct naast de oude kerk van San Giorgio, waar voorheen de overblijfselen van Sint Franciscus waren ondergebracht. De kerk is in gotisch-Umbrische stijl, met een interieur met drie beuken. Achter het altaar bevindt zich het oratorium, met het kruisbeeld dat tot San Francesco sprak in de Hermitage van San Damiano en de basis vormde van zijn levenskeuze. Achter een rooster liggen enkele overblijfselen van Santa Chiara en San Francesco. Vanaf de trap, gelegen in het midden van de basiliek, heeft men ook toegang tot de crypte met het lichaam van de heilige.
De kathedraal van San Rufino bevindt zich in de buurt van de basiliek van Santa Chiara, op een hogere positie. Opgedragen aan de eerste bisschop van Assisi, die leefde in de 3e eeuw, werd deze kerk gebouwd in de 12e eeuw, in de ruimte waar zich het oude Forum Romanum bevond en op dezelfde plaats waar een tempel was gewijd aan de Bona Mater.
De Duomo is ook een Franciscaanse plaats omdat men gelooft dat San Francesco en Santa Chiara hier werden gedoopt. De ingang van het huis van Santa Chiara bevindt zich ook op hetzelfde plein. In deze kerk hield de heilige Franciscus bovendien zijn eerste prediking.
De gevel wordt beschouwd als een karakteristiek voorbeeld van de Umbrische gotiek, met drie roosvensters en drie portalen. In de kathedraal is er ook een crypte die een klein museum herbergt met kunstvoorwerpen gevonden in Assisi en de eerste sarcofaag waarin de overblijfselen van de heilige waren ondergebracht. Tot slot is het mogelijk om de klokkentoren te beklimmen, een van de hoogste punten van de stad, met uitzondering van de Rocca Maggiore.
Als u op zoek bent naar een panoramische foto van de stad, bereikt u de Rocca Maggiore na een wandeling van ongeveer een halve kilometer.
Historisch gezien was het fort een voorwerp van strijd tussen Guelphs en Ghibellines. Oorspronkelijk gewild en gebouwd door Federico Barbarossa in 1183 eeuw, werd het verwoest door de Guelph-factie in 1198. Het werd later herbouwd door kardinaal d'Albornoz in 1365 en maakte deel uit van het netwerk van kastelen gebouwd om de pauselijke staat te verdedigen.
Tegenwoordig biedt het fort een wandeling tussen eeuwenoude muren en een panoramisch uitzicht over Assisi en omgeving, langs de hele omtrek van de ruimte ervoor.
Palazzo Vallemani is het mooiste gebouw in Assisi en ligt op een paar minuten van Piazza del Comune, aan de Via San Francesco.
De begane grond is volledig beschilderd door Umbrische en Toscaanse schilders uit de 17e eeuw en herbergt de gemeentelijke kunstgalerij, met fresco's uit de middeleeuwen en de renaissance.
De Eremo delle Carceri is een van de Franciscaanse plaatsen. Het ligt op ongeveer 4 kilometer van het stadscentrum, in het hart van Monte Subasio, in de tegenovergestelde richting van Sant'Angelo.
De naam" Carceri" komt van het Latijnse" Carcer", wat"eenzame plek" betekent. Oorspronkelijk waren het slechts zeer arme cellen die uit de rots waren gegraven; daarna zijn in de loop der eeuwen de delen toegevoegd die we nu nog kunnen bewonderen. Het begint bij het kleine klooster met de put, waaruit volgens de legende San Francesco water liet stromen. Vanaf hier betreedt u de oorspronkelijke cellen van de religieuzen die zich vastklampen aan de rots van de berg. We passeren dan de kapel van Santa Maria Maddalena en het oratorium van Santa Maria, waar St. Franciscus samenkwam voor gemeenschappelijk gebed. Uiteindelijk komen we aan op de meest spirituele plek van de Hermitage, de Grotta di San Francesco. Op de kale en koude steen van deze cel sliep en bad de heilige. Een brug verbindt de hermitage met het bos, waar de grotten waar St. Franciscus en zijn metgezellen baden nog zichtbaar zijn.